Helaas: we komen terug.
Door: marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
17 Mei 2015 | Frankrijk, Limoges
Dit wordt helaas míjn allerlaatste verslagje, want morgen gaan we, twee weken eerder dan gepland, naar huis!
We hadden een heerlijke dag bij mijn tante. Nanny in de Correze, maar met Niko's teen ging het helemaal niet goed. De rechter kleine teen was een en al blaar en ook nog eens ontstoken.. Het zag er niet naar uit dat dat in enkele dagen over zou zijn. En dus besloten we tot plan B, niet voor mijn knie, maar voor Niko's blaren. We namen de trein terug naar Vezelay, om de auto met de kampeerbagage op te halen. Nu id dat in Frankrijk makkelijker gezegd dan gedaan. We moesten via Parijs, legden in totaal meer dan 750 km af. We vertrokken' s ochtends om 21 uur en waren uiteindelijk' s avonds om half 20 pas in Vezelay. Gelukkig was er nog plaats in de pelgrimsopvang, waar we met open armen, een brood, kaas en wijn, werden ontvangen.
Maar de volgende ochtend moesten we toch echt weer op eigen benen staan, dus we haalden de auto op en reden naar de camping.
Daar bleek dat we de buiten tent niet bij ons hadden! Wat nu? Dan toch maar meteen naar huis rijden of een plekje zoeken on de jeugdherberg?
Nee, er bleek nog een andere optie mogelijk. We maakten een buiten tent van de voorluifel en het grondplastic, kochten tape in de supermarkt, plakten de boel aan elkaar en legden stenen op het plastic, Het ziet er helemaal niet slecht uit en heeft het al twee dagen volgehouden, met wind en een klein beetje regen, maar als het echt gaat regenen gaat het natuurlijk mis. Kortom: lang blijven kamperen is geen optie. En op korte termijn verder lopen ook nog steeds niet, want de blaren zijn nu wel genezen, maar de ontsteking zit er nog steeds. En dus hebben we nu toch besloten om morgen maar naar huis te gaan. We hadden het graag anders gehad, maar we hebben een geweldige tijd gehad en die kan niemand ons meer afnemen. En volgend jaar gaan we gewoon weer verder. Heel erg bedankt voor al jullie meelevende reacties en mogelijk kom ik volgende week even langs en zie ik jullie toch nog voor het eind van het dans seizoen.
We hadden een heerlijke dag bij mijn tante. Nanny in de Correze, maar met Niko's teen ging het helemaal niet goed. De rechter kleine teen was een en al blaar en ook nog eens ontstoken.. Het zag er niet naar uit dat dat in enkele dagen over zou zijn. En dus besloten we tot plan B, niet voor mijn knie, maar voor Niko's blaren. We namen de trein terug naar Vezelay, om de auto met de kampeerbagage op te halen. Nu id dat in Frankrijk makkelijker gezegd dan gedaan. We moesten via Parijs, legden in totaal meer dan 750 km af. We vertrokken' s ochtends om 21 uur en waren uiteindelijk' s avonds om half 20 pas in Vezelay. Gelukkig was er nog plaats in de pelgrimsopvang, waar we met open armen, een brood, kaas en wijn, werden ontvangen.
Maar de volgende ochtend moesten we toch echt weer op eigen benen staan, dus we haalden de auto op en reden naar de camping.
Daar bleek dat we de buiten tent niet bij ons hadden! Wat nu? Dan toch maar meteen naar huis rijden of een plekje zoeken on de jeugdherberg?
Nee, er bleek nog een andere optie mogelijk. We maakten een buiten tent van de voorluifel en het grondplastic, kochten tape in de supermarkt, plakten de boel aan elkaar en legden stenen op het plastic, Het ziet er helemaal niet slecht uit en heeft het al twee dagen volgehouden, met wind en een klein beetje regen, maar als het echt gaat regenen gaat het natuurlijk mis. Kortom: lang blijven kamperen is geen optie. En op korte termijn verder lopen ook nog steeds niet, want de blaren zijn nu wel genezen, maar de ontsteking zit er nog steeds. En dus hebben we nu toch besloten om morgen maar naar huis te gaan. We hadden het graag anders gehad, maar we hebben een geweldige tijd gehad en die kan niemand ons meer afnemen. En volgend jaar gaan we gewoon weer verder. Heel erg bedankt voor al jullie meelevende reacties en mogelijk kom ik volgende week even langs en zie ik jullie toch nog voor het eind van het dans seizoen.
-
17 Mei 2015 - 18:36
Judith:
Wat naar dat jullie af moeten breken!!
Maar je hebt gelijk. Deze ervaringen neemt niemand jullie meer af.
Chapeau hoor.
Ik heb genoten van jullie verslag en helemaal meegeleefd en mee op reis geweest zonder dit keer zelf een stap te zetten. ;)
En idd toch stiekem leuk om je nog even te zien.
Behouden thuisreis.
lieve groet
Judith
-
17 Mei 2015 - 18:49
Gerda Muller:
comme ci, comme ça; bien jouer! -
17 Mei 2015 - 20:46
Riet Van Zijl:
Wat jammer, dat jullie de reis nu moeten afbreken. ik heb erg genoten van je verslag.
Maar 400 km gelopen dat is niet mis.
Bedankt voor het mooie reisverslag en Nico beterschap met je voet.
Een hele goede thuis reis.
groeten Riet -
18 Mei 2015 - 09:28
Joyce:
Wat jammer Marjan, met deze ervaring op zak, kun je volgend jaar n herstart maken!
Zie je morgen..... -
18 Mei 2015 - 10:51
Marian:
Respect hoor wat jullie al niet hebben gepresteerd.
Ja het is jammer, maar ik heb bewondering voor de afstand die jullie er al op hebben zitten.
Ik ben zelf een paar dagen weg geweest en ben laat met de reactie en hopelijk lezen jullie dit nog.
Bedankt voor het delen met ons het was heel leuk om zo mee te reizen.
Een hele goede terugreis, Niko veel sterkte met je teen en hopelijk een snel herstel.
Marjan geef je knie ook even de nodige rust.
Heel veel sterkte en volgen jaar weer een nieuwe start.
Liefst Marian.
-
18 Mei 2015 - 16:43
Henny:
Heel erg jammer maar jullie hebben het toch maar gefikst petje af .
hopen dat het met de teen van Niko weer gouw beter gaat.
Fijn je nog te zien op de laatste dansmiddag .
groetjes Henny. -
18 Mei 2015 - 18:47
Alice:
Chapeau, Marian en Nico.
Wel een felicitatie waard,bij deze dus.
Marian, fijn je nog even te zien en Nico heel veel sterkte met je teen.
Groet,
Alice -
18 Mei 2015 - 19:35
Tjitske \\bruschke:
Voor jullie is het even slikken om weer naar huis te gaan maar dan niet gepland.
400 km is toch een heel eind lopen hoor Marjan, gefeliciteerd met deze sportieve prestatie. Volgend jaar verder!
Groetjes,
Tjitske -
18 Mei 2015 - 21:57
Nora:
Hallo Marjan!
Wat hebben jullie veel mee gemaakt, sorry dat ik zo laat reageer maar ik wist eerst niet dat deze verslagen van jou waren. Zonder te lezen gooide ik ze in mijn prullenbak, maar vanochtend hoorde ik ze allemaal over die verslagen praten. Dus heb ik ze net allemaal gelezen.
Ik vind het stoer dat jullie het zo lang vol hebben gehouden.
Een hartelijke groet van en tot acht juni
Nora
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
