Via Pamplona en Puente la Reina' naar Estella

Zaterdag 12 maart, 23 km., totaal 49 km.
Na een naar Spaanse begrippen uitgebreid ontbijt vertrokken wij als eersten om vijf over half 9. Er stond een koud windje, maar de zon scheen en er zat beslist voorjaar in de lucht. De vogels zongen, we zagen veel verschillende vroege voorjaarsbloemen en de eerste vlinders vertoonden zich. De officiële route bleek vanaf hier gelukkig weer begaanbaar en dat betekende dat we grotendeels over leuke smalle paadjes en kleine weggetjes liepen. We kwamen langs mooie oude dorpen en snelstromende rivieren. Er stond wel vaak water op het pad en dat was vooral lastig voor Niko die weer op zijn sandalen liep. We liepen heerlijk in het begin en waren vol goede moed. Ik had alleen wat last van de drukplekken van de rugzak op mijn heupen en schouders en Niko voelde de blaar onder zijn voet, die we gisteren al ontdekt hadden. maar had er niet echt last van. Maar op het laatst veranderde dat: Niko kreeg heel veel last van zijn blaar en kon bijna niet meer verder en ook ik voelde een blaar aan de achterkant van mijn voet. Maar we haalden het en vonden een pelgrimsverblijf midden in Pamplona tegenover de kathedraal. We douchten, maakten een wandeling over de stadsmuren en dronken iets op een terrasje op het centrale plein waar het gezellig druk was. Daarna deden we boodschappen in de supermarkt en gingen terug naar ons 'huis' om ons eigen diner klaar te maken. Daarna: op tijd naar bed, om 10 uur lagen we erin.

Zondag 13 maart, 24 km., totaal 73 km.
Om 7 uur opgestaan, zachtjes onze spullen bij elkaar gezocht, want de twee mannen in het bovenbed sliepen nog.
Beneden in de keuken-eetzaal onze rugzak verder ingepakt en ontbeten. Na het afplakken van onze voeten vertrokken we en gingen op zoek naar de bakker. Daar bleek het vol te staan met, voor een deel bekende, medepelgrims, die in een grote pelgrimsherberg zonder ontbijt hadden overnacht. Wij kochten een broodje voor de lunch en gingen welgemoed op pad. De blaren hielden zich wonderbaarlijk rustig. Een nacht slapen doet blijkbaar wonderen. Het was weer mooi weer, al was de wind nog steeds koud. De route de stad uit liep via het mooi ruim aangelegde groene universiteitsterrein, waar veel bloesemboompjes stonden. Veel wandelaars die we tegenkwamen wensten ons 'Buen Caminho'. Leuk! Na de stad begon het pad steeds meer te stijgen, want we moesten klimmen naar de 'Alto del Perdon', een hoogte waar niet alleen veel windmolens staan, maar ook een bekend kunstwerk over de pelgrimsroute. Het heeft een prachtige naam: 'Waar het pad van de wind en het pad van de sterren elkaar kruisen'. Zie de (heel vage) foto. Boven waaide het heel hard en was het dus erg koud! Bij de afdaling kwamen we ineens in ander landschap terecht met veel.meer mediterrane planten. Via een aantal dorpen daalden we langzaam maar zeker af naar Puente de la Reina, onze volgende overnachtingsplaats.
Het laatste uur viel ons toch wel.weer zwaar! Op zoek naar onze Albergue stond opeens Nathalia voor ons, onze enthousiaste een tikje spirituele Braziliaanse gastvrouw. Ze liet ons eerst een kaartje trekken. Op dat van Niko stond 'Sol interior' (zon van binnen), op dat van mij 'Centramento', wat zoiets betekende als: een stevige basis hebbend. En: samen was het een heel goede combinatie! We kwamen terecht in een flatje met een slaapkamertje met stapelbed, een eigen badkamer en zitkamer. Alles ingericht met heel veel spreuken en artikelen die te maken hadden met de camino. Nadat we gedoucht hadden en.een beetje uitgerust waren, besloten.we ondanks onze pijnlijke voeten toch nog een kort rondje door het stadje te maken. Tenslotte hadden.ze hier een Santiago-kerk met een standbeeld van Jacobus, dus die moesten we toch wel even gaan bekijken. Daarna lekker iets drinken in een.café en tot slot heel goedkoop, maar niet geweldig gegeten in de lokale bar, met de tv aan terwijl er ook nog muziek speelde.
Bij onze thuiskomst liet Nathalia ons zien hoe zij onze blaren zou behandelen, zodat het bijna 11 uur was voordat we in bed lagen.

Maandag 15 maart, 21 km., totaal 94 km.
We werden pas om half 8 wakker, aten ons ontbijt met de. door Nathalia speciaal voor ons gebakken chocoladecake, waarvan we ook maar een stukje voor onderweg meenamen. Uiteindelijk vertrokken we pas rond 9 uur na een knuffel en veel goede wensen van onze gastvrouw. Het had geregend, maar het was gelukkig droog Toen we vertrokken. Dat veranderde na een uur toen het zachtjes begon te regenen. Gelukkig kunnen we daar in onze regenkleding goed tegen, maar leuk was het toch niet. We kochten wat voor de lunch bij een winkeltje in een hoogliggend dorp en ontdekten daar even verder een mooie oude galerij, waaronder we even pauze konden houden. De route ging over modderige, stenige paden, zo af en vlak langs of de snelweg of er onderdoor. We kwamen veel medepelgrims tegen, voor een deel bekend, voor een deel nieuw. Zo maakten we een praatje met een groep van 6 Ieren, die hun bagage lieten vervoeren en dus heel relaxed met een dagrugzakje liepen. De lunch aten we op onder de overkapping van een winkel van een.volgend dorp. Gelukkig werd het uiteindelijk toch weer droog, zodat we het laatste uur weer iets meer om ons heen konden kijken. We hadden allebei de hele dag last van onze blaren, maar vooral op het eind had Niko het weer zwaar. Kortom: we waren blij toen we de gemeentelijke pelgrimsherberg in Estella gevonden hadden en we onze konden douchen en onze natte kleren te drogen konden hangen. Even thee gedronken in en blaren behandeld (die van Niko wordt steeds groter) in de keuken en daarna toch maar weer de stad in. Net werd een klein rondje om de voeten te sparen waarna we neerstreken in een bar-restaurant om eerst wat te drinken en daarna te eten. Even later kwam John binnen, een pensionnetje in de buurt gevonden had. Hij schoof bij ons aan en.we praatten over van alles en nog wat, maar vooral over de verschillen tussen de pelgrims van vroeger en nu. Tegen 9 uur liepen we terug naar de herberg en het was koud! In de keuken nog even wat gedronken en straks: op tijd naar bed! Want ze zijn hier streng: om 10 uur gaat het licht uit!