Heenreis en eerste dag
Door: marjan
Blijf op de hoogte en volg Marjan
11 Maart 2016 | Spanje, Zubiri
Om heel kwart over 6 ging de wekker, om 7 uur trokken we de deur van het huis achter ons dicht en om 12 over 7 stapten we met onze rugzakken, die niet eens zo heel zwaar voelden in de trein. Alle treinen reden op tijd en alles sloot goed aan. Gelukkig ook in Frankrijk, want toen de dag ervoor op het nieuws gezegd werd dat er bij de Franse spoorwegen drie dagen gestaakt werd schoten we wel even in de stress! Maar die staking bleek net voorbij, dus we hadden geluk.Netjes op tijd kwamen we om half 6 in Bayonne aan, waar we de eerste medepelgrims ontmoetten: een jongen uit Duitsland, Manuel, en een oudere Amerikaan,, die allebei van plan waren de volgende dag de Pyreneeën over te steken. In de trein ontdekten we nog meer, vooral Japanse, rugzakkers. De bergen zagen er vooral op de top nogal wit uit, dus we waren blij dat wij de volgende ochtend aan de zuidkant konden beginnen!
We belden een taxi om ons naar Roncesvalles te brengen en toen wisten we niet wat we meemaakten! Onze tocht langs de weg naar de andere kant was een bijzondere ervaring. Terwijl we op de taxi stonden te wachten begon het net een beetje te regenen. Tijdens de rit ging dat al gauw over in sneeuw. En dat was nog niet alles. Het bleek dat er iets hoger in de bergen de afgelopen nacht wel 40 cm sneeuw was gevallen. Naarmate we hoger kwamen werden de sneeuw hopen aan weerskanten van de weg ook steeds hoger. Het werd steeds mistige naarmate we hoger kwamen en er was behoorlijk wat tegemoetkomend verkeer op de omhoogkronkelende weg. Zo.hier en daar was het ook glad. Er leek geen eind aan te komen, maar na drie kwartier waren we er dan toch. Roncevalles, dat we kenden van onze aankomst daar in november, zag er nu totaal anders uit: verscholen achter enorme sneeuwbergen lag een verlaten dorp. We probeerden de pelgrimsherberg te vinden, maar dat lukte niet. Iemand wees ons naar een deur, maar daar was niemand. We hadden inmiddels wel de kerk ontdekt, waar net de pelgrimsmis bezig was en.gingen daar dus maar naar binnen. Daar waren we net op tijd om de pelgrimszegen te ontvangen, dus dat was mooi. Daarna door een Japans-Belgische medepelgrim meegenomen naar het pelgrimsverblijf, waar in de overvolle slaapzaal nog net twee bedden vrij waren. Even later verscheen de Nederlandse gastvrouw en konden we ons officieel inschrijven. Er bleken nog twee bedden te zijn in een andere minder volle slaapzaal, dus dat was fijn. Even gezeten en gepraat. Toen we hoorden dat er om half 10 nog een rondleiding werd gegeven door padre Valentin aarzelden we even, want we waren wel moe. Maar we gingen toch maar mee. Zo konden we nog even iets van het dorp meekrijgen. We bekeken de oude kloostergang, met enorme bergen sneeuw in het midden, de oude kerkbogen, de sacristie, de kerk en de crypte. Het werd wel laat! Om kwart voor 11 lagen we erg moe, maar heel tevreden in bed.
Vrijdag 11 maart, 26 km, bewolkt, koude wind, maar droog.
De route van vandaag zou 22 km zijn, maar omdat er zo veel sneeuw lag moesten we over de weg en dat was 4 km meer. Toen wij om 10 voor 8 vertrokken waren de meeste mensen al weg. We hadden een muislireep op en vulden in het volgende dorp ons ontbijt verder aan met een broodje. Het lopen over de weg ging makkelijk en we schoten dus lekker op. De velden waren wit, maar de weg was schoon, zodat Niko zelfs op zijn sandalen kon lopen. In een barretje dronken we koffie met cake en kochten een broodje voor onderweg. De winterse wereld werd langzamerhand iets groener. Om half 3 waren we al in Zubiri, waar we aangehouden werden door een aardige jonge man, die vertelde dat hij net aan de overkant net een nieuwe pelgrimsherberg geopend had. Of we interesse hadden? Dat hadden we, zeker toen we zagen hoe goed verzorgd het eruit zag. En zo zaten we even later aan de soep in de huiskamer op luxe stoelen. Na ons kwamen er nog flink wat andere pelgrims binnen: een vader en dochter uit Duitsland, een Amerikaans echtpaar van boven de 70, een Engelsman en onze Japans-Belgische vriend van gisteren. Straks gaan we gezamenlijk eten.
-
11 Maart 2016 - 19:49
Maria Dam:
Zo hè zeg, wat kun je in een paar dagen tijd al wat meemaken!
Heel veel succes verder! groetjes Maria -
11 Maart 2016 - 20:20
Hans Overdevest:
Wat zie ik nou Marjan en Nico zijn jullie op wintersport of gaan jullie toch wandelen of langlaufen. Hopenlijk wordt het beter toch houdt de moed er in en vooral plezier!!!
Joke en Hans. -
15 Maart 2016 - 10:21
Judith:
Tjee Marjan. Wat een start! Ik hoop dat het vervolg meer op rolletjes gaat en dat het niet al te koud is.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley