Via de la Plata 2-1

Hierbij het verslag van onze eerste dagen, een beetje uitgebreid misschien, met nogal wat namen van vogels en planten, maar ja: ik maak het verslag ook voor mezelf en ik wil ze graag onthouden. Veel leesplezier!

Donderdag 4 april
Om 4 uur op, de taxi was keurig op tijd en het was rustig op de weg, dus iets over 5 waren we al op Schiphol. Daar begin het gebruikelijke wachten om de bagage in te kunnen checken. We waren erin geslaagd onze twee rugzakken in 1 flightbag te stoppen, 19 kg. bij elkaar, dus die kon voor één prijs mee.
Het vliegtuig vertrok keurig op tijd, om 7 uur. Tijdens de vlucht werden we goed verzorgd door het KLM-personeel , dus onze eigen broodjes waren echt niet nodig.
Even voor half 10 landden we in Madrid. We hoopten de trein van half 11 naar Caceres te halen, maar dat zat er niet in. Omdat de volgende trein pas 16.00 uur vertrok hadden we flink de tijd om een rondje Madrid te doen. We liepen langs het Prado, dat net gerestaureerd werd, langs de fontein van Neptunus, door de drukke Gran Via, maar het monument van Vervanger, met natuurlijk een standbeeld van Don Quichotte en Sancho Panza. Daarna via het enorme koninklijk paleis en de kathedraal naar de Plaza Mayor voor een lunch op een terrasje in de zon.
Het was redelijk zonnig, maar er stond wel een koude wind.
Na nog een flinke tijd wachten op het station liepen we naar het deel van het station waar onze trein zou vertrekken. Maar ..... van welk perron was niet bekend. Iedereen stond op een kluitje te wachten tot, vlak voor aankomsttijd, werd omgeroepen vanaf welk perron je trein vertrok en iedereen zich naar de roltrap haastte om op tijd bij de trein te zijn. Dat hebben we in Nederland toch beter geregeld!
De trein deed er lang over, 3 1/2 uur. Hij reed vaak maar 60 km per uur.
Maar om half 8 waren we dan toch in Caceres. Het was ruim een half uur lopen naar de herberg waar we een 4- perspoonskamer voor onszelf kregen dus dat was heel fijn.
We eten een simpel menu del día on een klein restaurantje en waren blij toen we tegen tienen in bed lagen.

Vrijdag 5 april
Caceres - Casar de Caceres, 11 km.
We sliepen heerlijk, werden pas om half 8 wakker. Beneden een simpel ontbijtje gemaakt en kennis gemaakt met een Nederlandse medepelgrim, die in Sevilla was vertrokken en in nog 4 weken helemaal naar Santiago wilde lopen. Hij gaf ons de tip om een 16e eeuws huis naast de kathedraal te bekijken, dat nu museum was, het Palacio de Golfines. Omdat we vandaag toch maar 11 km wilden lopen leek dat ons een goed idee. Toen we de deur uitstapten begon het net te regenen en dat werd steeds erger. We hadden dus al een behoorlijk natte broek toen we er waren. Na 10 minuten schuilen was het 10 uur en ging het museum open. We kregen een priverondleiding en het was echt de moeite waard.
Gelukkig was het weer droog toen we een uur later naar buiten kwamen en hadden we ook weer droge broeken.
Naar de herberg dus en op pad. De route was niet erg spannend: eerst nog een stukje door de stad, daarna langs een vrij drukke weg door een landschsp dat ook niet erg interessant was. Een beetje glooiend, vooral grasland, zo af en toe een stukje met mooie bloeiende bloemen, zoals kuiflavendel en roze silene. De leeuweriken zongen in de lucht dat wel. Later wat verder van de weg af door nog steeds hetzelfde landschap.
Het was koud, 10 graden, en er stond vooral veel wind, die gelukkig schuin van achteren kwam. Na 9 km bereikten we Casar de Caseres. Via een mooi aangelegde promenade met allerlei bomen en struiken, o.a. bloeiende blauwe en witte regen en judasboompjes kwamen we in het centrum van het dorp waar we ons in het café aanmeldden voor de herberg.
Die bleek al behoorlijk druk bezet te zijn, met vooral Italianen en twee Japanse dames. Er was nog één onderbed vlak naast de douches en verder alleen nog bovenbedden zonder
trap! We kozen toch maar voor die bovenbedden. Ik nam me voor niet te veel te drinken die avond!
Rugzakken uitpakken, bedden klaar maken en naar het café voor de lunch: een broodje ham en een glas wijn voor Niko en een broodje kaas en een kop thee voor mij.
Toch maar vast een slaapplek voor morgen gereserveerd en een rondje door het stadje gelopen, er was niet veel te zien. De oude kerk met ooievaarsnesten bovenop was wel mooi. Terug naar de herberg om te douchen en een verslagje te schrijven. Tijd genoeg vandaag.
Om half 6, na de siesta, toen de winkel weer open was, even boodschappen gedaan voor ontbijt en lunch van morgen. Even gepuzzeld met een biertje, sinaasappelsap en wat nootjes en om half 8 een pelgrimsmenu gaan eten aan de overkant. Was prima. Ik durfde niet te veel te drinken, omdat ik bang was dat ik 's nachts mijn bed uit moest!
Dus helaas geen kopje thee tot slot.

In de herberg aangekomen lag bijna iedereen al in bed. Wij kropen er dus ook maar in, om half 10 ging het licht uit.

Zaterdag 6 april, 22,5 km , totaal: 33,5 km.
Ik hoefde er 's nachts inderdaad niet uit. Maar.... heel veel anderen wel en aangezien de toiletten op de slaapzaal uitkwamen betekende dat steeds licht en afzuiger aan. Het was dus een onrustige nacht. Zo'n moment waarop je je afvraagt: "waarom wilde ik dit eigenlijk?"
Om half 7 maar opgestaan, omdat iedereen al op was. Aangekleed, ons eigen ontbijtje gegeten en om half 8 toch maar vertrokken. Het was nog donker, maar iedereen was al op weg en we hadden niets om voor te blijven. Gelukkig werd het snel lichter toen we het dorp uit waren.
Het eerste stuk was net als gisteren niet erg interessant, maar het was droog en dat was al heel wat.
Langzamerhand werd het landschap mooier: meer bomen en struiken, grote rotspartijen zo hier en daar en heel veel bloemen: paarse kuiflavendel, slangenkruid en distels, gele brem en ganzenbloemen, blauwe lupine, witte cistusrozen (xowel met als zonder donkere vlekken op de bloemblaadjes en brem (vaak heel hoge struiken), roze silenes en nog veel meer wat ik niet zo gauw herkende.
We zagen en hoorden veel kuifleeuweriken, hoorden voor het eerst de koekoek en de hop. Later zagen we zelfs een roepende hop op een steen vlakbij ons. Boven ons zweefden een stuk of zeven grote roofvogels, gieren? Ook nog een grote groep puttertjes.
Even kwam er zelfs blauw in de lucht en zagen we de zon, later trok het weer dicht en ging het toch weer regenen. Maar de echt hevige buien trokken om ons heen en het lopen ging lekker. Alleen het laatste stuk was vervelend: wel zeven kilometer langs een gelukkig niet drukke asfaltweg, steeds met uitzicht op het grote stuwmeer waar onze herberg aan lag.
Toen regende het ook de hele tijd, dus een pauze zat er niet in, terwijl ik daar wel hard aan toe was. Op het eind werd het gelukkig droog en konden mijn voeten even rust krijgen, voordat we de laatste kilometer naar de herberg aflegden.
Daar aangekomen (het was half 2) eerst even douchen, toen onze broodjes opeten en relaxen. Er kwamen langzamerhand steeds meer mensen binnen en met z'n allen verbaasden we ons over de hagel die rond een uur of vier naar beneden kwam, blij dat we niet meer buiten liepen. Ik maakte later toen de zon weer scheen nog een oommetje om even van de bloemen en het uitzicht te genieten.
Aan het eind van de middag was er nog een spannend moment: we hadden een Belgische man van 83, die heel veel last had van zijn heupen, maar persé toch wilde lopen, maar dat alleen heel langzaam kon, beloofd dat we een bed voor hem zouden reserveren.
Maar ...... toen hij er om 6 uur nog steeds niet was, begonnen we ons wel erg ongerust te maken.
We liepen nog even terug naar de weg om te kijken of hij er misschien aankwam en namen daarna toch maar contact op met onze herbergier.
Die belde met de herberg 10 km verderop en wat bleek: hij was daar helemaal naar toe gelopen, kwam 2 minuten na ons telefoontje binnenlopen. Onbegrijpelijk, maar vooral een hele opluchting!

We hadden een rustige avond, verslagje schrijven, eten, kletsen, puzzelen en natuurlijk op tijd naar bed. We deelden de kamer dit keer alleen met een Nederlands echtpaar van onze leeftijd, dat vanaf Sevilla had gelopen, nu nog maar één dag voor de boeg had en daarna naar huis zou gaan.